Historia muzyki: Van Halen

Van Halen – grupa hardrockowa, powstała w 1972 roku w Pasadenie (stan Kalifornia), najpierw pod nazwą Mammoth. Już pierwszy album zespołu osiągnął ogromny sukces komercyjny oraz artystyczny. Edward Van Halen został obwołany wirtuozem gitary, a zespół bił rekordy sprzedaży biletów na swoje szalone koncerty. Do dnia dzisiejszego Van Halen sprzedał ponad 80 milionów płyt dzięki czemu zajmuje 19 miejsce na liście artystów, którzy sprzedali największą liczbę płyt. Biorąc pod uwagę same Stany Zjednoczone zespół sprzedał 56 milionów płyt, z których dwa albumy: Van Halen I oraz 1984 sprzedały się w liczbie ponad 10 milionów egzemplarzy. Tylko 6 innych zespołów może pochwalić się podobnym osiągnięciem za oceanem: The Beatles, Metallica, Led Zeppelin, Pink Floyd, AC/DC oraz Def Leppard.
Album Van Halen I okazał się jednym z najbardziej udanych debiutów w historii muzyki rockowej. Pod tym względem album porównywany jest do debiutanckich płyt: Led Zeppelin, The Jimi Hendrix Experience, Black Sabbath, Metallica czy Guns N' Roses.
Po nagraniu albumu 1984 z zespołu odszedł charyzmatyczny wokalista David Lee Roth, który zdecydował się na rozpoczęcie kariery solowej. Nie był to zbyt dobry moment na rozstanie ponieważ płyta, na której pojawił się ponadczasowy Jump sprzedawała się rewelacyjnie. W roku 1985 oficjalnym następcą Rotha został Sammy Hagar znany z występów solowych oraz z zespołu Montrose. Pomimo licznych spekulacji o rychłym rozpadzie zespołu Van Halen, kwartet potwierdził swoją klasę znakomicie przyjętym albumem 5150. Sammy Hagar znacznie starszy od pozostałych członków Van Halen nagrał z zespołem również kolejne albumy: OU812, For Unlawful Carnal Knowledge oraz Balance. Po nagraniu płyty Balance oraz odbyciu trasy koncertowej Hagar odszedł z zespołu.
Co ciekawe po odejściu Hagara przez moment oficjalnym wokalistą Van Halen został ponownie David Lee Roth. Zespół w pierwotnym składzie pojawił się nawet na corocznych nagrodach muzycznych 1996 MTV Video Music Awards. Do powrotu Lee Rotha do zespołu jednak nie doszło a Hagara w zespole ostatecznie zastąpił Gary Cherone znany z Extreme. Nagrana z Cherone płyta Van Halen III nie odniosła zbyt okazałego sukcesu komercyjnego natomiast trasa koncertowa, podczas której zespół grał również piosenki z ery Davida Lee Rotha, okazała się umiarkowanym sukcesem. Zespół przystąpił do nagrywania kolejnego albumu jednak w trakcie sesji nagraniowej, w listopadzie 1999 roku, Gary Cherone zdecydował się opuścić Van Halen.
W 2003 roku po raz kolejny wokalistą Van Halen został Sammy Hagar. Zespół zdążył jedynie zagrać wspólną trasę koncertową po czym Hagar w roku 2005 po raz kolejny odszedł z zespołu.
W roku 2006 doszło do spodziewanego już 10 lat wcześniej powrotu Davida Lee Rotha. Razem z Lee Rothem oraz z Wolfgangiem Van Halenem zespół wyruszył na trasę koncertową po całych Stanach Zjednoczonych. Co ciekawe tym razem do współpracy bracia Van Halen nie zaprosili Michaela Anthony, w związku z czym powrót po 21 latach Rotha nie był równoznaczny z powrotem Van Halen do oryginalnego składu. Syn Ediego - Wolfgang w momencie rozpoczęcia trasy koncertowej w roku 2007 miał zaledwie 16 lat. Trasa koncertowa Van Halen z Davidem Lee Rothem okazała się spektakularnym sukcesem komercyjnym i przyniosła ponad 100 milionów dolarów zysku. Z zapowiedzi zespołu wynika, iż już niedługo na rynku pojawi się DVD z zapisem jednego z koncertów a już wkrótce zespół wspólnie z Davidem Lee Rothem przystąpi do nagrywania nowej płyty studyjnej.
W 2007 zespół został wprowadzony do Rock and Roll Hall of Fame.


Obecny skład
Alex Van Halen – perkusja (1972–)
Eddie Van Halen – gitary, klawisze, dodatkowy wokal (1972–)
David Lee Roth – wokal (1974–1985, 1996, 1999–2000, 2001, 2007–)
Wolfgang Van Halen – gitara basowa,gitara (2004–2006, 2007–)
Byli członkowie
Mark Stone – gitara basowa (1972–1974)
Michael Anthony – gitara basowa, dodatkowy wokal (1974–2006)
Sammy Hagar – wokal (1985–1996, 2004–2006)
Gary Cherone – wokal (1997–1999)

Historia muzyki: Aerosmith

Zespół powstał w Bostonie w 1970 roku. Grupę sformowali gitarzysta Joe Perry i basista Tom Hamilton po poznaniu wokalisty Stevena Tylera, perkusisty Joeya Kramera i gitarzysty Raya Tabano. W 1971 roku Raya Tabano zastąpił Brad Whitford. Rok później grupa podpisała kontrakt z wytwórnią Columbia Records i 13 stycznia 1973 roku wypuściła swój debiutancki album - Aerosmith, który odniósł duży sukces sprzedając się w 2 milionach kopii. Po trasie koncertowej zespół nagrał swój drugi album Get Your Wings, wypuszczony w marcu 1974.
Albumem, który ugruntował pozycję Aerosmith w czołówce najlepszych zespołów rockowych był Toys in the Attic, zawierający m.in. piosenkę Sweet Emotion. Był to pierwszy utwór Aerosmith, który zajął pierwsze miejsce na prestiżowej liście radiowej Top 40. Toys in the Attic okazał się najlepiej sprzedającym się albumem Aerosmith w USA, gdzie uzyskał liczbę 8 milionów sprzedanych kopii. W tym czasie zespół rozpoczął wynajmowanie domu w Waltham, w stanie Massachusetts, który stał się miejscem nagrywania muzyki jak i prowadzenia biznesu.
Następnym albumem zespołu był Rocks wypuszczony 3 maja 1976 roku. Szybko sprzedał się w 4 milionach kopii i uzyskał status platynowego. Rocks wraz z albumem Toys in the Attic and Rocks wszedł na listę 500 najlepszych albumów magazynu Rolling Stone. Po tym albumie zespół zagrał na kilku festiwalach i wielkich stadionach swoje własne koncerty.
W 1977 roku zespół nagrał platynową płytę Draw the Line, a rok później wpłacił ponad 3 i pół tysiąca dolarów kaucji za uwolnienie 52 fanów, którzy złamali przepis niepalenia podczas koncertu w Fort Wayne. W 1988 roku po raz pierwszy nagradza ich MTV w kategorii "Best Group Video" i "Best Stage Performance in a Video" - oba za piosenkę "Dude Looks Like a Lady". W 1994 występują na koncercie w Polsce.
Kolejna płyta, Just Push Play, pojawiła się w sklepach w USA w marcu 2001 roku debiutując na 2. miejscu listy Billboardu. Miesiąc później była już platynową płytą. Był to pierwszy album Aerosmith wyprodukowany przez członków zespołu - Stevena Tylera i Joe Perry'ego.
W marcu 2004 roku ukazała się kolejna płyta w dorobku grupy - Honkin' on Bobo.Jest to płyta w całości bluesowa. Wśród 12 kompozycji na krążku znalazła się tylko jedna piosenka autorstwa Aerosmith, "The Grind". Reszta to covery bluesowych klasyków.
Jesienią 2005 roku zespół zaprezentował album Rockin' The Joint (Live At The Hard Rock) - zapis koncertu z klubu The Joint, w Hard Rock Hotel w Las Vegas, ze stycznia 2002 roku. Na krążku znalazło się 11 utworów ze wszystkich okresów ponad 30-letniej kariery amerykańskich rockmanów. Najstarsze, jak "Seasons Of Wither", pochodzą z 1974 roku, a najmłodsze z 2001 ("Light Inside").
Dokładnie rok później ukazała się kompilacja największych przebojów bostońskiego kwintetu - The Very Best Of: Devil's Got a New Disguise. Producentem The Very Best Of był Jeff Magid, a wśród 18 piosenek znalazły się m.in.: "Dude (Looks Like A Lady)", "Love In An Elevator", "Livin' On The Edge", "Cryin'", "Jaded", "Amazing", "Falling In Love (Is Hard On The Knees)" oraz "I Don't Want To Miss A Thing".


Obecny skład zespołu
Steven Tyler - śpiew, harmonijka, pianino, gitara, perkusja, banjo (od 1970)
Joe Perry - gitara prowadząca, śpiew (1970-1979, od 1984)
Tom Hamilton - gitara basowa (od 1970)
Joey Kramer - perkusja (od 1970)
Brad Whitford - gitara rytmiczna (1971-1981, od 1984)
Byli członkowie
Ray Tabano - gitara rytmiczna (1970-1971)
Jimmy Crespo - gitara rytmiczna, gitara prowadząca (1979-1984)
Rick Dufay - gitara rytmiczna (1981-1984)


Źródło: wikipedia